Sinterklaas

Sinterklaas is weer in het land. Sinterklaas vind ik een van de leukste periodes in het jaar maar dit jaar ben ik in tweestrijd.

 

Uiteraard kan ik niet om de pieten discussie heen. Waarschijnlijk stel ik mensen teleur met mijn mening maar…. Ik vind persoonlijk dat hij gewoon zwart moet blijven. Het is niet een kwestie van ras. Het is deugd en ondeugd. Ying en Yang. Zwart en wit. Daarnaast hoort het gewoon bij Nederland. Ik heb er altijd van genoten als kind en dit wil ik mijn kinderen ook geven.

Ik kon niet geloven dat Blokker geen zwarte pieten meer print op papier of knutsel boeken. Moeten alle liedjes ook veranderen? Mogen er wel roze en groene pieten op het papier? Gaan we nu de kleur zwart zelfs uitsluiten? Want is het uitsluiten niet ook een vorm van discriminatie?

Mijn kinderen maakt het trouwens geen fluit uit. Zolang Sinterklaas er is en er pieten zijn die nog steeds snoep gooien en cadeaus brengen in alles dikke prima. Laten we eerlijk zijn, dat is het enige wat die kinderen interesseert. De avonturen op tv,  het snoepgoed en de belofte van je verlanglijst op 5 december. De opbouwende spanning!

Dat gezegd hebbende wordt er zoveel over gepraat dat het zo langzamerhand niet meer uitmaakt welke kleur ze hebben want het is een kwestie van tijd voordat geen enkel kind meer gelooft hierin omdat mensen zich verspreken overdag.

Ik vraag mij soms af hoeveel kinderen te vroeg de magie is afgenomen door deze discussie en de gesprekken op straat.

Mijn dochters zijn nog heerlijk onwetend en dat vind ik een prestatie an sich. Zeker voor een kind van bijna 9 jaar oud. Mijn oudste lemming. Ze gelooft er nog vol in zelfs in groep 5. Ik vind dat prima. Hoe langer ze van dit moment kan genieten hoe beter. Ze is kind en in deze wereld kind zijn is al lastig genoeg.

Ze vertelde dat een kind op school had gezegd dat het niet waar was maar ze gelooft dat dit kindje daarom ook niets krijgt van de Sint. Als je niet gelooft komt hij niet. Simpel en effectief. En dat dames en heren is de instelling van een doorzetter.

Dat is meteen wel mijn stress moment dit jaar. Het is waarschijnlijk het laatste jaar dat ze nog geloofd en ik ben lichtelijk bang voor het moment dat ze begrijpt dat alles een façade is voor de jongsten onder ons.

Want dan ben ik waarschijnlijk de grootste verrader die er bestaat in haar tere zieltje en ik wil die boeman helemaal niet zijn. Tranen zullen vloeien maar voor nu is het lieve schoentje met wortel en tekening voor het paard en de sint goud waard.

Ik ga heerlijk genieten van de laatste momenten waarin mijn dochters gewoon intens geloven in die goedheiligman en zijn pieten of deze nu groen, geel of zwart zijn.

PS Die regenboog pieten daar heb ik visueel gewoon een probleem mee. Nope.