Aan mijn toekomstige schoonouders

Ondertussen heb ik een paar schoonouders meegemaakt en er zijn een paar dingen die mensen toch eens zouden moeten horen. Ik speel al met dit idee sinds de vader van de kindjes maar nu besloot ik hem te schrijven.

Lieve toekomstige schoonouders, er zijn een aantal dingen die ik graag al met je wil delen. Van mij als moeder, dochter, vriendin van jullie zoon en mens naar jullie toe.

Lees “Aan mijn toekomstige schoonouders” verder

Een maand verder

Hoe gaat het nu met mij? Een vraag die ik iedere dag krijg. Eerlijk? Een stuk beter. Ik begin weer die sterke vrouw te worden die ik was.

Uiteraard zijn er momenten van verdriet. Vandaag had ik het even zwaar. Ik zag een gelukkige foto van Jelle en mij samen en ruimde de lieve brieven, vol beloftes op.

Sometimes it’s ok not to be ok. Ik had nooit gedacht dat ik iemand toe kon laten mij zo te zien. Dit hoort erbij. Tranen om een verlies. Verdriet.

Ik ben wijzer geworden. Ik heb een deel pijn achter mij gelaten. Ik weet hoe ik nu tegen de liefde aan kijk. Ik weet wat ik wil. Wat belangrijk is voor mij.

Drie weken jezelf dwingen om een spiegel voor te houden. Dwingen om je verdriet onder ogen te zien. Alleen zijn. Veranderd iemand.

Lees “Een maand verder” verder

Ik heb een varen vermoord

Ik heb fouten gemaakt. Ik wil ook mijn fouten hier delen. Dat hoort er ook bij. Dat vind ik ook eerlijk.

Toen ik mijn spullen ging halen was dat zo pijnlijk en naar dat ik het op een soort robot manier probeerde te doen.

Totdat ik de varen zag. Toen heb ik mijn frustratie en verdriet afgereageerd op een plant. Diep triest.

Nu zit een verhaal achter die stomme varen. We hebben er echt een bizarre ruzie om gehad. Die mij echt pijn heeft gedaan.

Ruzie om een varen. 

Lees “Ik heb een varen vermoord” verder