De nacht was intens. Ik kon niet echt slapen. Het verdriet sloop terug.
Vanochtend was ik dan ook niet te genieten. En dit had wat gevolgen.
Ik werd eerst boos.
Als eerste mijn haar. Het is stro.
Dit zijn leugens. “Shampoo en conditioner” Nee nee. Mijn haar staat alle kanten op. Ik had expres het niet mee genomen omdat ik naar een luxer hotel ging. Big mistake. Nooit meer doen dus.
Als ik thuis kom heb ik met spoed een haar masker nodig en ik nam voor meteen ergens een conditioner te halen.
Ten tweede;
Waarom hebben ze bij het ontbijt buffet de mogelijkheid tot zelf eieren bakken? Het maakt de rij onnodig lang en ik wilde alleen maar een gekookt ei. Dus ik pak een ei en loop door.
Ik ga zitten, eet mijn bolletje. Drink wat jus en tijd voor mijn ei. Ik pel hem.
Nu zal ik direct uitleggen hoe ik een gekookt ei pel. Ik sla hem op tafel en rol dan. Zo rol ik het vel los en die zorg dat de schil redelijk heel blijft. Lesje van Jamie Oliver. Anyways…..
Rauw ei.
Overal, rauw, ei.
Dus niet alleen staat mijn haar alle kanten op als stro nu zitten mijn handen onder rauw ei. My life is amazing.
Ik had mijn ei uit het verkeerde identieke bakje gepakt. Er stond waarschijnlijk bakje eitjes voor bakken, bakje eitjes gekookt.
Morgen probeer ik het nog eens.
Nu komt het. Ik raakte er een beetje van overstuur. Beetje boel.
Ik werd al wakker met een verloren alleen gevoel, in een te groot bed, vreemde plek. Zo intens behoefte aan menselijk contact, aan een knuffel.
Nu voelde mijn haar als stro, ei over mijn handen. Ik ben naar boven gegaan en heb gehuild in het stomme veel te grote kussen.
Yup, I did it. Ik heb liggen huilen in een hotelkamer in het land van Houdoe terwijl ik mijn Spa dag had. Hoe stom kan een mens zijn.
Ik heb even wat tijd voor mijzelf genomen. Paniek te onderdrukken. De golf over mij heen laten komen. Toen huilde ik nog wat meer.
Uiteindelijk in de middag ben ik met mijn ziel onder mijn arm naar de Spa en Welness boot gestrompeld.
Pepermunt stoomcabine, check.
Zwembad in de zon, check.
Infrarood sauna, check.
Zoutsteen sauna, check.
Zonnen op een Fatboy met verse limonade, check.
Brullen op diverse momenten, check.
Daar lenen deze plekken zich prima voor. In de stoomcabine zie je het toch niet.
Met de sauna was het oppassen met mijn lage bloeddruk dus ik ben niet in de hele hete sauna’s gestapt.
Ik heb mijn wimpers laten verven. Dit scheelt mascara en de panda look tijdens het lekken.
Het was redelijk te doen deze Spa ervaring, zelfs alleen. De stelletjes waren alleen enorm confronterend. Daarnaast wilde mijn hoofd niet uit.
Dus na een paar uur ben ik sniffend weer weg gegaan. Ervaring rijker. Niet geheel negatief.
Misschien is dat mijn nieuwe ding. Net als Moaning Myrtle. Beetje gevoelig.
Is dat delen zo op internet handig? Nee vast niet. Is dit waar ik nu doorheen ga? Ja. Wil ik een depressie in? Nee. Probeer ik dat hiermee te voorkomen? Ja.
Sauna/Spa gedachtes;
Ik kan het niet uitstaan dat ik oprecht mijzelf zo voel door de liefde. Doordat iemand de muren zo heeft doorbroken om mij daarna te breken.
Waarom besloot ik zo deze relatie in te stappen met mijn hart op tafel. Er zit een wijze les in. Laat niemand toe. Komop Lin het is maar een man. Dat je dit voelt is je eigen schuld.
Te warm. Traantje. Volgende plek. Stoomcabine.
Ik dacht vorige week dat ik zoveel sterker was dan dit. Ik had vorige week een opleving van “ik ga gewoon door!” Na wat glazen drank was het “Kom maar Tinder en ik ben zo leuk!” Een dag na mijn spullen ophalen was het klaar. Ik kan het niet. Ik viel nog dieper en harder dan eerst. Ik mis hem.
Waarom kan ik niet zoals vroeger gewoon door? Ik heb niets fout gedaan. Waarom gebeurd dit?Moet ik dan echt ook nog de komende tijd deze pijn doorgaan?
Terwijl hij vrolijk doet, iedereen verteld hoe blij hij is met zijn rust. Wat een goede keuze hij heeft gemaakt.
Top.
Laten we wel wezen. Ik hou echt van hem. Dus ik heb inderdaad wel die pijn. Zijn gedrag toont iets anders aan. Zijn gedrag zou moeten helpen bozer te zijn op hem, maar horen hoe hij ermee omgaat doet zeer. Drie jaar relatie weg en je bent blij? Au
Meer traantjes, bozig nu omdat ik probeer te ontspannen en het hoofd doet niet mee. Andere sauna.
Ik ben even op mijn slechts nu. Waarin ik hem steunde op zijn slechts liep hij weg toen het lastig werd. Hij wilde het gewoon niet. Accepteer dat hij weg is. Je bent echt wel leuk.
Vergeet de quote niet, maak er een mantra van;
“Even at your best you will never be right for the wrong person. But even at your worst the right person Will remind you of your worth”
Het is. Gewoon blijven ademen. Ga erdoorheen.
Wimpers verven, hoofd zoveel mogelijk uit proberen te zetten, proberen in de zon erna nog te ontspannen.
Waar was ik? Oja. De lieftallige linda die nu enigszins gevoelig is. Zie het als extreem hormonaal.
Na de Spa ervaring en mijn interne gevoelens en gedachten die rond spookte heb ik mijzelf voor de tweede keer bij elkaar geraapt.
Ga nondeju nu iets doen waarbij je hoofd niet zo hysterisch doet!
Ik heb een stuk gelopen. Ik houd ervan om wat te weten over de plekken waar ik kom. In Mill is dat “de strijd om Mill”
Een bijzondere route langs de verdedigingslinie genaamd “Sporen van de oorlog” en een indrukwekkend stukje geschiedenis over 10 mei 1940.
De Sint Willibrorduskerk.
Wederom even slikken. Dit deed mij denken aan onze tripjes in Frankenland. Altijd langs de kerkjes hobbelen. Niet te lang bij stil staan.
Vervolgens terug naar het hotel met een nieuwe fles conditioner om mijn wilde manen te temmen.
Toen was er nog maar 1 obstakel te tackelen.
Midgetgolf. Alleen. Ook echt helemaal niemand anders die aan het spelen was.
We begonnen redelijk goed. Allemaal 2 a 3 slagen.
Hier werd ik al geagiteerd. Het duurde 8 slagen om hem over het eerste heuveltje te krijgen.
30 slagen en bijna een stok kwijt omdat ik kwaad werd.
30 slagen en bal kwijt. Nieuwe bal en gewoon door. Nu maak ik hem af ook!
Het eindbeest lukte wel met 6 slagen.
Ergens is het gelukt om ook nog tussendoor een keertje een “hole in one” te doen waarbij ik uitbarsten in een luid “whoohooo” en een applausje kreeg met een lachsalvo van twee voorbijgangers. Baas!
Het positieve is dat ik heb gewonnen. Ik heb het gedaan. Alleen. Hoe boos ik ook was. Ik heb het netjes afgemaakt. Het koste een bal maar ik ging door.
Ik vond het een mooie symbolische analogie voor mijn leven op dit moment.
Verder is het positief dat er een stukje agressie uit is en dat ik hier niet bekend ben maar morgen terug ga naar Noord Holland.
Game rage is niet alleen een ding in de digitale wereld.
Ook was dit het enige moment tijdens alles waarbij ik mijn verdriet even los kon laten en het kon af reageren op een bal. Dus dat is ook iets om mee te nemen. Baantjes trekken en midgetgolf.
Wat wel jammer was is dat ik een gratis voucher kreeg voor een drankje met een mojito erop afgebeeld. Kan ik er geen mojito mee krijgen. But why?
Ik sluit zo af met wat baantjes trekken, daarna spring ik onder de douche, open een maskertje en pak een boek.
Mill het was mij aangenaam. Liever had ik je onder leukere omstandigheden leren kennen maar toch bedankt.
Morgen weer richting Velsen en dan eens kijken wat we verder gaan doen met deze week.
Reacties zijn gesloten.