Ik heb eindelijk iemand gevonden online die precies verwoord heeft hoe ik in de liefde sta op een duidelijke manier.
Dit is te doen door een simpele vraag;
Is liefde een gevoel of een keuze?
Het antwoord is simpel. Liefde begint als een verliefdheid, dat is gevoel. Langdurige echte liefde is een keuze.
Je kiest ervoor om iemand toe te laten. Je kiest voor de mooie en slechte kanten van iemand. Een relatie onderhouden kost energie en tijd. Je kiest aan wie je die energie en tijd geeft.
Het is de keuze om door te gaan als het zwaar wordt. Het is een keuze om er te zijn als iemand op zijn slechts is. Het is een keuze om jezelf soms even opzij te zetten voor die persoon. Voor de liefde.
Het is ook een keuze om weg te lopen omdat je die moeite er niet meer in wil steken. Voor jezelf. Dan kan er nog steeds wel gevoel zijn.
Vraag je dit aan jonge mensen zal het antwoord altijd “gevoel” zijn. Vraag je dit aan mensen met langdurige relaties zullen ze “keuze” zeggen.
Gevoel is namelijk iets wat groeit en veranderd. Het is verraderlijk. Dat is niet een stabiele emotie om een langdurige relatie op te baseren.
Denk er maar eens aan hoe tien jaar liefde door een simpele ruzie van tien minuten kapot gemaakt kan worden. Dat komt op dat moment door emoties die hoog oplopen en dan zeg je soms dingen die je niet meent. Je kunt sorry zeggen maar het gevoel bij een ander is pijn. Je kunt het niet ongedaan maken.
Zie het als een tube tandpasta uitknijpen. Je kunt nooit meer de tandpasta in de tube terug krijgen. De tube is beschadigd.
Daarom geloof ik in niet iemand uitschelden en zal je mij in een ruzie altijd zien nadenken en niet onredelijk proberen te zijn. Het verklaard waarom ik altijd twee kanten probeer te bekijken. Waarom ik eerder zal zeggen “ik snap je gevoel” of “ok” Mij kwaad maken lukt ook weinig mensen.
Ik geloof wel oprecht dat mijn generatie anders is dan de voorgaande. Wij zijn niet meer van de ouderwetse normen en waarden. Het gras is groener aan de overkant en mensen lijken veel makkelijker weg te lopen bij elkaar. Daten en vreemdgaan was nog nooit zo makkelijk. Moeite doen voor een ander en vechten voor iets moois lijkt snel te lastig. “We passen niet bij elkaar” “ik denk niet dat ik iets kan doen” Nee onzin. Je wilt die moeite niet meer doen. Je wilt de hobbel niet over. Je wilt er geen energie meer in stoppen. Je geeft op. Het is een keuze.
Ik ben een type die vecht voor iets waardevols. Ik ben geen opgever. Zit je in mijn hart dan ga ik voor iemand door het vuur. Soms is dat niet leuk maar het is het altijd waard. Ik geloof in samen sterker worden, samen groeien, samen oud worden. Een echte sukkel voor de liefde. Ouderwets ingesteld. Met mijn instelling voel ik mij daardoor soms een vreemde eend in de bijt.
Een jaar na de breuk met de vader van de mini mensjes heb ik op Valentijn een anker laten zetten op mijn pols.
Ik krijg regelmatig de vraag waar die voor staat.
1. Mijn polsen zijn een van de meest gevoelige plekken op mijn lijf. Het was pijnlijk voor mij. Iets waar ik de controle over wilde nemen.
2. Ik ben het anker van de meiden. Ik moet ze altijd stabiel kunnen houden. Veilig in een storm. Een zichtbaar teken van mijn belofte als moeder.
3. Hij staat naar links en niet in het midden omdat ik niet geloof in perfectie. Ondanks dat ik het altijd goed wil doen voor iedereen zal ik dat nooit kunnen. Het leven is niet perfect.
4. Hoop. Hoop in het leven. Hoop is belangrijk in het leven. Hoop zorgt ervoor dat je niet verdrinkt als het leven zwaar is en een vloedgolf over je uitstort.
Dus ondanks dat het nu soms ervaar alsof ik hopeloos verdrink. Als ik huil of alleen in bed uren wakker lig. Als ik fysiek pijn voel. Dan pak ik soms mijn pols en wrijf ik erover en doe ik mijn mantra. Dan probeer ik alle pijn even eruit te gooien en dan ga ik door.
Het leven ook gaat gewoon door. Mijn verdriet veranderd niets aan de wereld. Het enige wat ik kan doen is proberen het licht te zien en het positieve proberen te zien. Mijn kracht. Ik kies dan om hoop te hebben.
Hoop dat er iemand is die voor mij zal kiezen als ik vol kies voor die persoon. Dat die persoon mij net zo een prioriteit maakt als ik die persoon. Een persoon die zijn tijd en energie in mij wil steken. Iemand die voor mij wil vechten.
Hoop in de liefde.
Reacties zijn gesloten.