Tijdens afgelopen maanden heb ik veel naar mijzelf gekeken en ben hierdoor tot wat inzichten gekomen in wie ik ben als persoon en hoe ik in het leven sta. Een deel betreffende de liefde hebben jullie hier kunnen volgen maar er is zoveel meer.
Ik ken mijzelf nu beter dan ooit. Ik ben meer tevreden met mijzelf dan ooit en ik snap mijzelf beter dan ooit. Dit heeft gevolgen voor mijn huidige staat van zijn. Ik leer. Ik groei, Ik voel. Ik ervaar. Ik leef.
Ik leef in het nu. Ik merk ook dat menig mens dit absoluut niet doet en dat mensen het zichzelf veel te lastig maken op een dagelijkse basis.
Ik plan niet zoveel dingen meer in als vroeger. Ik was zo bezig met de toekomst dat ik niet in het nu aan het leven was. Hoe kan ik een toekomst plannen als ik nu niet leef? Hoe maak je dan de juiste beslissingen? Het leven loopt niet in een strak pad. Soms gebeuren er dingen. Soms zijn die positief en soms moet je een stapje terug zetten. Door al die ervaringen leer je bij en leef je vanzelf naar de goede toekomst toe.
Het leven is namelijk best kort. Ik ben 32 jaar en in het meest positieve geval zit ik op 1/3de van mijn leven. Ik wil geen tijd meer verspillen. Ik wil zijn. Zoals dokter Who al riep (vrij vertaald) ” Op het einde van de rit zijn we allemaal verhalen. Maak het een goed verhaal.”
Het valt mij op dat veel mensen tegenwoordig enorm bezig zijn met de toekomst. Mensen maken zich druk om wat een ander denkt en passen zich hierop aan. Mensen stellen eisen aan zichzelf en aan elkaar. Mensen creëren al problemen voordat ze er zijn. Ik begrijp dit helemaal, echt heus. Zo was ik zelf een paar maanden geleden ook.
Mijn hoofd draaide altijd overuren. Ik zag al diverse paden en had al voor diverse problemen oplossingen in mijn hoofd. Dit was een enorme trigger voor mijn anxiety. Je zet jezelf hierdoor in een positie dat je onbewust gaat voorsorteren naar een eventueel probleem. Je gaat eisen stellen.
Daarnaast kon ik helemaal van slag raken als dingen compleet anders liepen immers had ik het niet zo in mijn hoofd zitten. Dat maakt je niet leuk als mens en in mijn geval werd ik er zelfs paniekerig van. Ik nam mijzelf dingen kwalijk als ze niet goed gingen. Ik was niet goed genoeg. Ik was keihard voor mijzelf. Dit terwijl in bepaalde situaties ik niets hadden kunnen veranderen. Sommige dingen gebeuren gewoon en soms was ik mijzelf aan het saboteren.
Een simpel voorbeeld hoe ik het mijzelf lastig kon maken in het verleden;
Ik heb twee prachtige dochters. Mini mensjes met eigen persoonlijkheden. Nu krijg ik misschien een relatie. Mijn hoofd kon dan al meteen problemen creëren.
“Hij moet wel heel goed zijn met kinderen” “Het leven met twee kinderen is best zwaar” “Hoe kijkt iemand aan tegen samenwonen met kinderen? Als iemand dat nooit kan moet ik dan met iemand een relatie aangaan?” “Wat als samenwonen niet goed gaat?”
Wat doe ik nu met zo een gedachte patroon? Ik zet mijzelf al op het schavot voor problemen en drama. Ik maak het mijzelf en een ander onmogelijk. Ik ga bij voorbaat al druk op iemand zetten terwijl we dan net een relatie zouden hebben.
Hoe sta ik er nu in;
De persoon met wie ik een relatie zal krijgen weet heus wel dat ik kinderen heb. Die ziet mij werken, die ziet hoe mijn gezin draait. Die ziet de hoogtepunten en de dieptepunten. Iemand die genoeg van mij houd zal ook van de kinderen gaan houden. Die zal leren hoe een gezin werkt. Die groeit op een natuurlijke manier erin en als het moment juist is groeien wij allemaal samen. Dat moment kun je niet afdwingen. Waarom zou ik iemand bij voorbaat al bang maken of dwingen na te denken over zaken die niet nodig zijn op dit moment.
Zolang iemand mij gelukkig maakt en voor mij kiest, kiest iemand ook voor een eventuele toekomst met kinderen. Het leven loopt zoals het leven loopt. Het is geen race.
Met de “juiste” persoon komt het vanzelf goed. Je levensritme gaat vanzelf in elkaar over. Je wilt die moeite in elkaar steken. Je wilt samen zijn. Het komt wel goed als je het maar leuk hebt samen en het leven een kans geeft. Geef elkaar rust, tijd en genoeg “leuk” om naar elkander toe te groeien. De rest volgt als de tijd daar is.
Als iemand nu kinderen wat eng vind door geen ervaring hierin. Als iemand nog nooit heeft samengewoond. Waarom iemand al afschieten? Waarom niet iemand een kans geven? Soms weet iemand niet wat hij wil of kan zolang iemand het nog nooit geprobeerd heeft. Geef iemand de kans om dingen te leren. Geef iemand rust en tijd.
Ik ben een leuk persoon. Mijn kinderen zijn een handjevol op zijn tijd maar ook leuke mensen. Leer ons kennen. Zie hoe leuk het is. Zie dat het goed is. Het hoeft nu allemaal niet meteen. Tegen die tijd doen we het samen. Dan maken we die stap hand in hand. Die horde komt wanneer we er allemaal aan toe zijn.
Zullen we gewoon eens doen wat we leuk vinden, waar wij blij van worden, wat goed voelt voor ons? Laten we gelukkig wezen, zien wat de toekomst brengt en waar we belanden. Allemaal in ons eigen ritme.
Leef in het nu. Als het heden niet leuk is hoe kan de toekomst dan ooit leuk zijn?
Ik ben een intuïtief persoon. Juist voor mij is het belangrijk om mijn gevoel te volgen. Doen wat je gelukkig maakt als mens in het heden. Het maakt je een vrolijker mens en het maakt je leven zoveel makkelijker en leuker.
Dit is toepasbaar op diverse situaties. Het is herfst, mensen maken zich nu al druk om de feestdagen. In mijn optiek als je nu al jezelf aan het stressen bent voor de komende twee maanden, dan ben je tegen die tijd al moe en ga je er met tegenzin in. Pak het leven eens zoals het komt.
Een voorbeeld hierin is mijn vriendin. Die wilde met een ander gezin oud een nieuw gaan vieren. Daar komen mensen met wie ze niet goed gaan. Nu is er al spanning van “maar wat als er gezeur komt? Heb ik daar zin in? Wil ik dat wel”
Mijn antwoord; Als je nu al daarom die stress heb waarom zou je het dan doen. Maak andere plannen, doe iets waar je zin in hebt. Doe wat goed voelt. Waarom zou je een avond inplannen waar je nu al tegenop ziet. Dan ga je de komende tijd zitten stressen en op die avond ben je moe en zit je met tegenzin daar. Zit jij met tegenzin daar ben je ongelukkig en geen leuk mens. Zonde.
Er zijn altijd dingen die moeten in het leven. Zo werkt het nu eenmaal. Die dingen zijn niet altijd leuk. Verantwoordelijkheden we hebben allemaal. De kneep zit het hem in deze “moetjes” beperken en redelijk maken voor jezelf. “Ken jezelf en je grenzen” dit is een hele belangrijke.
Ja, werken moet. Er moet geld op tafel komen. Simpel. Alleen het leven wordt zoveel prettiger als je iets doet waar je plezier uit kunt halen. Plezier komt niet alleen uit veel geld of uit hard werken.
Bijvoorbeeld; Ik werk in de zorg. Ik krijg weinig betaald. Ik maak wel elke dag het verschil in het leven van iemand, dat voelt goed. Dat maakt het voor mij de moeite waard. Mijn werk maakt mij een beter mens en hierdoor ben ik gelukkiger als persoon en daardoor ben ik weer een betere moeder. Alles staat met elkaar in verband.
Het praktische stukje is uiteraard dat ik er nu kan zijn voor de meisjes als ze uit school komen. Ik kan zitten met een kop thee, vragen hoe de dag was, huiswerk maken en er gewoon zijn. Dit maakt de meisjes weer gelukkig en hierdoor ben ik weer blij als moeder en mens. Ja het is hard werken maar het is absoluut de moeite waard.
Plannen heb ik deels los gelaten. Het leven komt zoals het komt. Je kunt het soms sturen maar gevoel valt vaak niet te sturen.
Natuurlijk plan ik soms nog wel eens dingen. Ik heb kinderen, ik ontkom niet aan een planning. Iedere ouder weet hoe dit werkt. Zeker als je uit elkaar bent en samen probeert mini mensjes fatsoenlijk op te laten groeien.
Toen ik alleen kwam de staan met de meisjes maakte ik het mijzelf onmogelijk. Ik had zoveel doelen, eisen en dingen in de planning dat ik vol zat. Ik maakte mijzelf druk om alles en iedereen.Ik maakte alleen maar lijstjes. Ik gunde mijzelf niet de vrijheid om te leven omdat ik bang was dat ik daardoor geen controle meer zou hebben over mijzelf en mijn leven. Alles ging al mis. Ik moest controle pakken. In alles. Mijn leven moest een bepaalde toekomst hebben. Ik wilde alles perfect doen, ik wilde slagen. Liep het niet zoals ik wilde speelde mijn angst op. Mijn angst nam het leuk weg. Combineer dit met niet goed gevoelens kunnen communiceren en je had een onleuk persoon. Ik vond mijzelf niet meer leuk. Dat is geen goede plek om te zitten.
Leren praten. Die rust pakken. Plannen loslaten. Mijzelf weer leuk vinden heeft alles veranderd.
In mijn vrije tijd leef ik dus nu meer in het heden. Ik kijk wat en wie er op mijn pad komt. Als iemand vraagt of ik iets wil doen en ik heb daar zin in doe ik het. Ik ga niet met tegenzin naar mensen toe en ik doe zo min mogelijk dingen met tegenzin. Ook zorgt dit ervoor dat ik soms last minute bij leuke mensen of plekken terecht kom.
Last minute dingen waren vroeger killing voor mij. Ik maakte mij veel te veel druk erom, anxiety in overdrive. Nu doe ik het als ik er zin in heb en als ik iets niet leuk vind ga ik weer weg. Simpel. Nee zeggen of een grens aangeven is niet slecht. Rust pakken als ik het nodig hebt maakt mij niet saai. Als ik er een beter van mens van wordt ben ik ook leuker voor mijn medemens.
Het resultaat van op deze manier denken en handelen is dat ik als mens gelukkiger ben. Doordat ik als mens gelukkig ben, groeit mijn zelfvertrouwen en hierdoor ben ik ook leuk voor anderen. Ik kan veel meer liefde en energie geven aan mensen in mijn omgeving. Ik kan mensen beter helpen, ik kan er zijn. Ik heb meer geduld en kan nu daardoor ook situaties die stressvol zijn veel makkelijker aanpakken en oplossen. Ik ben een rustpunt voor anderen en mijzelf geworden.
Ik straal weer. Ik ben gelukkig. Een gelukkig mens is leuk om mee om te gaan. I is fun.
Uiteraard blijf ik mens, ik ben nog steeds Linda. Ik maak soms fouten en kan echt nog wel eens in de stress schieten als iets verkeerd gaat. Het leven is wel eens onheus en dat stapje terug doen doet net zoveel zeer als vroeger. Dan kan ik lekker even op de bank een avondje cynisch zitten zijn met een deken en een glas whiskey. Ik ben niet perfect.
Het verschil is de stress los laten en zeggen “dit zuigt” en hoe los ik het op. Het verschil zit het hem in “Dit kan ik niet veranderen” en het loslaten. Het verschil zit hem in “Ik heb een fout gemaakt.” Sorry, het spijt mij. Het is een stukje acceptatie. Iets wat ik vroeger niet bezat. Ik moest en zou situaties sturen en oplossen. Soms moet je het leven laten gebeuren.
Dit geldt ook voor je medemens. Maak je eens niet zo druk om wat anderen denken of doen. Doe het leven en laten leven ding. Heb je er geen last van en gaat het je niets aan. Lekker niet mee bemoeien.
Laat mensen in je leven toe die je steunen. Die er zijn. Die je gelukkig willen zien. Mensen die je laten lachen. Mensen die goed voelen. Mensen die niet je steunen in wat jou oprecht gelukkig maakt hebben niet het beste met je voor. (even afgezonderd van de ongezonde dingen des levens, verslavingen zijn niet cool.) Goede mensen laten jou je leven leiden. Ze laten jouw je eigen fouten maken en ze zijn er als je ze nodig hebt.
Het kan zijn bijvoorbeeld dat je in een relatie komt waar niet iedereen blij mee is. Dat zou niet uit moeten maken zolang jij en die persoon samen gelukkig zijn. Als je een gezonde relatie hebt en gelukkig bent zullen de goede mensen die je gelukkig willen zien die persoon ook accepteren. Ze zullen geen vrienden worden maar het is goed zoals het is immers ben jij gelukkig en dat is het enige wat telt. Werkt het niet, dan zijn ze er om je te steunen.
Mensen die continue problemen creëren, waar je geen energie van krijgt, mensen die je dromen niet aanmoedigen, mensen die niet jouw geluk op de eerste plek zetten, die je relatie tegenwerken… die mensen zijn je tijd niet waard. Laat ze gaan of laat ze in ieder geval niet je leven bepalen. Dat zou zo een zonde zijn, jij bent namelijk speciaal en jij maakt een verschil in de wereld.
Mijn tip aan degeen die dit leest.
Leef wat meer in het nu. Volg je gevoel eens iets meer. Soms brengt je gevoel je op plekken, bij mensen of in situaties die niet logisch lijken. Probeer eens wat er gebeurd als je stopt met je druk maken over dat soort zaken. Ja, die persoon past normaal niet bij je. Neem een risico. Voelt het goed? Doe het.
Waarom zou je dit keer eens naar links gaan als je altijd rechts gaat. Omdat dit het leven is. Soms maak je eens een fout. Dit hoort erbij. Fouten zijn belangrijk. Durf ze te maken. Leer er iets van, groei als mens en laat het los. Shit happens. Het gebeurd bij iedereen al zie je het niet altijd.
Hoe jij als mens met je fouten omgaat bepaalt of jij een goed persoon bent. Wees niet zo naar mens die geen fouten kan toegeven. Wees die persoon die een fout maakt, sorry zegt en het oplost als een baas. Die het niet alleen oplost maar even wat extra’s doet voor het ongemak. Laat op die manier je stempel achter. Wees een goed mens.
Ga niet stressen over situaties die eigenlijk helemaal niet zo ingewikkeld zijn. Wil je niet met kerst bij de hele wereld langs. Ga eens niet. Wil je wel bij de hele wereld langs, neem koekjes mee. Maak het voor jezelf eens leuk.
Geef eens iemand een tweede kans als het gevoel goed zit ondanks wat andere mensen zeggen of vinden. Laat die twijfels eens los. Voelt het goed, dan valt de rest vanzelf wel op zijn plek als het zo hoort te zijn. Het is JOUW leven. Het is JOUW geluk. Grijp het. Denk niet teveel na over de toekomst. Wees eens in het nu gelukkig. Vertrouw wat meer op jezelf.
Omring jezelf met mensen die jou het liefste gelukkig zien en je zullen steunen zelfs al snappen ze je keuzes niet. Vind mensen waarmee je kunt lachen en huilen. Mensen die goed voelen. Die mensen zijn speciaal, laat ze niet los. Koester ze.
Het leven is best mooi als jij het maar de kans geeft. Mensen zijn best leuk als je ze eens toelaat. Gevoelens zijn doodeng en soms pijnlijk maar ook zo prachtig als je het maar aandurft. Wederom het leven is kort, spendeer de tijd die je hebt goed. Durf, voel, ervaar, leer, groei.
Vind je geluk. Je verdiend het. Eerlijk waar. Je bent zo leuk al zie je het soms zelf even niet in. Wees eens lief voor jezelf. Maak jezelf niet druk om de mening van anderen. Volg je gevoel.
Mens, leef.
Reacties zijn gesloten.