Ondertussen zijn we bijna een half jaar verder en ben ik weer begonnen met daten. Ik kan je melden dat daten als dertiger best een apart fenomeen is. Niets is meer wat het lijkt en de termen vliegen om je oren. Mensen stellen meer eisen aan elkaar dan ooit en jezelf zijn of tevreden zijn met jezelf is iets waar weinig mensen nog aan doen.
Ik belandde snel op Tinder en leerde daar meteen al wat lessen. Zo heb je tegenwoordig een ONS en waar ik dacht als iemand bedoelde “Ik ben niet op zoek naar een ONS” dat ze een avondje plezier wilde hebben, blijkt het compleet het tegenover gestelde. ONS is een one night stand. Dan heb je nog FWB aka Friends with benefits. De termen vliegen je om je oren.
De doorsnee man die ik zie op een app als Tinder is helemaal into festivals, reizen en sport. Ze houden van lekker eten, zijn redelijk vaak vegan of vegetarisch en roken is een absolute no go. Crossfit lees je overal en iedereen is “healthy” Veel mannen lijken een eigen bedrijf te hebben en willen graag een “lady” met een hoge opleiding die ze bij kan houden. Sommige mannen hebben letterlijk een lijstje met “eisen”
Er zijn uiteraard nog meer bijzondere smaken zoals bijvoorbeeld de vrije geest backpackers, die je regelmatig vind op het strand en die de wereld rond gaan. Je hebt een hele hoop mannen en stelletjes die op zoek zijn naar “spanning” aka een snelle wip. Dan wil ik nog even de bijzondere 50 shades of grey types vermelden, dat schijnt ook een ding te zijn. Opvallend zijn ook de getrouwde mannen die rondkijken of er wat leuks te snoepen is.
Als we kijken naar de hedendaagse maatstaven volgens een app zoals Tinder ben ik saai en klaar. Uitgerangeerd.
Ik ga niet naar festivals, veel te druk. Geef mij maar een goed boek. Ik drink, eet en rook. Ik heb niet veel van de wereld gezien, ik werk en heb twee meiden. Ik voorzie ook niet dat ik de komende jaren ineens de hele wereld ga zien. Ik sport niet, ik zwem soms en doe alles op de fiets. Sterker nog ik heb nog steeds geen rijbewijs. Iets wat wel voor 2019 op de planning staat. Ik werk in de zorg wat nu niet echt bepaald een goudmijn is.
Ik ben geeky, draag onesies en game. Ik ben een kluns, direct, eerlijk, heb een donkere humor en drink whiskey. Soms loop ik heel vrouwelijk in jurkjes en daarna trek ik een onesie aan als ik een film opzet. Ik ben geen maatje 40 en verander regelmatig van haarkleur. Dat ben ik.
Ik heb al zoveel te horen gekregen;
- dat pokemon misschien wat kinderachtig is
- dat gamen voor mannen is
- dat onesies aseksueel zijn
- dat sporten mij wel goed zou doen
- dat whiskey drinken nogal mannelijk is
- dat mijn humor te donker is voor een vrouw
Je zou er bijna onzeker van worden. Gelukkig ben ik tevreden met mijzelf als persoon en bezit ik redelijk wat zelfvertrouwen. Ik heb niet de behoefte om dat te veranderen. Ik ben blij dat ik ondertussen in een staat van zijn zit dat ik niet iemand “nodig” heb. Het is “fijn” om samen met iemand dingen te doen. Een partner is een aanvulling, geen invulling.
ik ben iemand die een ander accepteert zoals hij is. Joh als jij wil sporten, doe je ding. Verwacht alleen niet dat ik met je mee ga rennen. Als jij naar een festival wil, ga lekker! Ga ik mijn boek lezen. Ik wil ook soms eens lekker stappen alleen met mijn vriendin. Er zijn genoeg andere dingen die we kunnen doen. Niet alles hoeft direct samen.
Jij bent jij, ik ben ik. Dat is juist goed. Dat maakt iemand interessant.
Mijn kinderen zijn nog zo een punt. Blijkbaar zijn er mannen die na een date direct denken dat ik verwacht dat ze een vaderrol op zich nemen. Man..ik ken je nog maar net. Mijn kinderen weten niet eens van jouw bestaan af en dat gaan ze voorlopig ook niet weten. Ze hebben een vader. Leer mij eens kennen, Linda. Ik ben ook nog een persoon naast mijn dagelijkse taak als moeder. Ja het is een onderdeel van mijn leven, een groot onderdeel zelfs maar het definieert mij niet als persoon. Als we het leuk hebben dan zie je ze vanzelf wel eens als het goed voelt voor beide. Tot die tijd, lekker laten. Weet dat ik moeder ben en weet dat ik het prima red, ik doe het al vijf jaar. Ik heb geen redder in nood nodig.
Dus ondertussen date ik een beetje rond en ontmoet diverse mannen. Ik ben nu al 4 keer in de “friendzone” gezet wat ook een prachtig iets is. “je bent leuk en mooi maar ik voel geen vuurwerk” Vuurwerk? Misschien is dat mijn schuld, ik geloof niet in vuurwerk. Ik geloof in een klik en kijken of er meer is. Ik heb teveel meegemaakt. Ik geloof dat “vuurwerk” lust is. Vuurwerk is leuk op 31 december en daarna weer klaar.
Ik kan eerlijk zijn dat ik het in het begin het prettig vond om nieuwe mensen op deze manier te te leren kennen. Ook een eventuele vriendschap. Mensen zijn leuk en ik wilde wel wat nieuwe contacten. Ondertussen zijn we nu het punt voorbij ben dat ik nog een vriendschap aanga op deze manier. Ik heb maar zoveel “tijd” vrij voor mensen. Iemand kan nog zo verschrikkelijk lief en aardig zijn, als ik 2 uur moet reizen om je te zien en er is niet meer….dan geven we elkaar een hand en wens ik je een fijn leven toe.
Daten als je in de dertig bent is bijzonder. Je hebt volwassen mensen die al een heel ingericht leven hebben en ze kijken of die levens compatible zijn. Toen we jonger waren volgde we ons gevoel, nu is er een lijst met eisen.
Waar zijn we mee bezig?
Waarom zit jij op zoiets als Tinder dan Linda? Nou ik ga niet veel uit en als ik ga stappen ga ik met mijn vriendin en ben ik niet “zoekende” Ik werk en heb de meisjes. Het is een manier van in contact komen met iemand.
Ik ben ondertussen al in bijzondere situaties terecht gekomen. Want “hallo, ken je mij een beetje?” Deze impulsieve spring in het veld heeft een talent voor aparte situaties. Ik denk dat ik zo langzamerhand eens wat van deze momenten ga delen hier, je hebt een blog of niet. Geloof mij, sommige zijn te grappig of te stom voor worden. Het is in ieder geval niet saai.
Ik ben heel benieuwd naar wat ik nog ga beleven want ja, ik ben die sukkel voor de liefde en opgeven daar doe ik niet aan.
Reacties zijn gesloten.