Soms kom je iemand tegen op Tinder waarvan je denkt “Wij hebben helemaal dezelfde interesses” Nu heb ik al uit mijn eerdere ervaringen geleerd dat ik het fijn vind om met iemand over geeky stuff te kunnen praten.
Dit was dan ook het geval bij deze man. Toen we aan de praat raakte kwamen we op het onderwerp “musea” en we vinden dezelfde stijlen leuk. 
Hij vertelde dat hij net een museumpas had gekocht en toen hij hoorde dat ik een paar dagen vrij had kwam hij heel smooth en onverwachts “zondag dan maar Nemo doen?”
Wacht eens even. Dat is een dominant trekje, assertief. Daarnaast is NEMO fantastisch en ik was er jaren niet geweest. Hij hield van musea Ook woonde deze man eens niet in West Friesland maar in Amsterdam. Wat toch een prettig gegeven is aangezien deze hobbit nog steeds geen rijbewijs heeft en Amsterdam is prima te doen.
We praatte ondertussen verder en ik kwam erachter dat dit de eindbaas is qua nerd. Gamen, magic, warhammer, cosplay, dungeons and dragons. Die kan ik zelfs niet bijhouden. Mijn vriendin had ook zoiets van “wauw’ Nu ben ik meer geek dus het ik vind het allemaal best. Iedereen moet doen waar hij of zij gelukkig van word en dan doe ik dat ook. Ik ga niet met je hardlopen en ik ga geen warhammer met je spelen. We kunnen er wel prima over praten.
Nemo op een zondag in de kerstvakantie is een idioot plan die je nooit door moet zetten. Abort mission.
Als moeder had ik die moeten weten maar ik had er helemaal niet bij stil gestaan. Het geluid was intens maar de wandeling en ramen erna waren wel gewoon bom. Tokyo Ramen in Amsterdam is fantastisch.
Hij begon wat te ontdooien maar ik merkte een verschil. Deze man is aardig en lief. Een enorme introvert met een tik onzekerheid en nog wonende bij zijn ouders. Daar is niets mis mee. Alleen soms werkt dat niet met een extravert, zeker persoon die al vanaf haar 18de alleen woont. Ik realiseerde mij dat ik wederom in dezelfde positie kwam als bij een andere date.
Ik vroeg of we spontaan erna nog wat wilde doen, immers zijn we in Amsterdam en hij wist het allemaal eigenlijk niet zo goed. Hij wilde wel iets doen maar wist niet wat. Bij de dingen die ik aangaf wist hij ook niet of hij het wel iets zou vinden. Het idee was eerst de bioscoop maar dan zouden we een uur moeten dwalen en dat vond hij weer zonde van de tijd. Het kwam erop neer dat deze hobbit terug richting de trein ging.
Ik ben iemand die geen plannen maakt in mijn vrije weekenden. Ik leef. Ik zie wel waar ik eindig. Ik kan ineens op allerlei plekken belanden. Ik ben vrij ondernemend, impulsief en ga zo het avontuur aan. Deze man is iemand die altijd terug valt in zijn veilige bubbel omdat die bekend is. Hij trekt zich liever thuis terug met zijn computer. Ik kan het begrijpen want ik heb zelf ook absoluut mijn momenten van hangen, alleen niet in deze mate. Deze man moet eerst wat leven en niet meteen met iemand zoals ik gaan daten. Dat werkt niet.
Waar het op neer komt is dat ik onbedoeld vol over deze man heen zou lopen. Dat verdiend hij niet en dat wil ik ook zeker niet. Dit ligt aan mij, helemaal.
Het is eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als Meneer Dierenwinkel. 
Alhoewel even een snelle update over deze leukert. Ik werd bedankt omdat hij door mij meer zelfvertrouwen had gekregen. Hij heeft een leuk meisje mee uit gevraagd. BAM. Ik ben zo trots op hem. Die komt er wel.
Ik ben de slechte match voor deze mannen. Ik zou ze uiteindelijk kwetsen of ze in situaties zetten waar ze zich oncomfortabel bij voelen en ik weet niet of ze het dan zouden zeggen. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben.
Daarnaast was ik nu eens de onheuse partij. Ik moest hier een tijdje over nadenken voordat ik hem dit kon melden. Ik wist op dat moment niet hoe ik het moest zeggen, ik had het druk en daardoor liet ik dan maar niets horen. Wat echt een rotstreek is. Ik heb het zelf ervaren dus dat ik dat bij een ander heb gedaan vind ik oprecht heel naar. Ik heb nog steeds spijt van deze actie.
Uiteindelijk heb ik hem na een tijdje geappt en mijn excuses aangeboden. Verteld dat hij een leuk mens is, dat het niet zou werken maar dat ik best wel eens met hem vriendschappelijk wat dingen wilde doen. Hij wilde meer proberen zijn bubbel uit te komen en ik ben daar de perfecte spring in het veld voor. Dat ik kon begrijpen als hij boos was en dat ik hem anders een fijn leven toewenste.
Je zou zeggen dat hij daarna mij niet meer wilde zien of spreken maar nee. Verrassend genoeg niet. Hij vertelde dat hij toch ook verder niets liet horen dus dat ik mijzelf er niet rot om moest voelen. Daarna gaf hij enorm grappig en leuk antwoord inclusief een unicorn emoticon nadat ik hem zo had genoemd.
Dus ja, we gaan eens poolen en eruit. De woeste boze wereld in. Ik bescherm hem als fantastische hobbit en wordt gewoon zijn wingwoman. Hij is oprecht een leuk mens.
Ik heb iemand nodig die zeker is van zichzelf en wat levenservaring heeft.
Reacties zijn gesloten.