Nu lees je de titel en gaan er veel gedachten door je hoofd. Zeker de mensen die mij als mens kennen slaan nu op hol. Dat mag. De titel slaat dit keer op iets anders.
Ik ga voor grijs haar.
Nu moet je weten dat ik mijn hele leven mijn haren heb gekleurd. Als in vanaf dat ik een jaar of 16 ben. Naast de regenboog ben ik bijna alle kleuren wel geweest. Waarom dan grijs?
Na helen van zwaar fysiek trauma rond mijn 19de levensjaar kwam ik er ineens achter dat ik een grijze pluk haar bezat. Grijs is misschien niet eens het woord. Wit. Denk aan Rogue van de x-men (geek alert)
Ik ben er zelfs letterlijk voor naar de arts gegaan. Hoe kan ik ineens witte haren bezitten? Het schijnt niet vaak voor te komen maar wel degelijk echt te bestaan. Mensen die na trauma witte haren krijgen. Mijn lijf was zo druk bezig met herstel op andere plekken (beide benen in dit geval) dat pigment aanmaken in mijn haren geen voorrang had. Toen is het proces begonnen. Ik werd grijs/wit. Ze noemen dit ook wel het marie-antoinette-syndroom.
Voor mij begon het tegengestelde proces. Hoe hard kan ik hier tegen vechten. “Ik ben hier te jong voor.” Ik bleef mijn haren kleuren en moest elke 6 tot 8 weken aan de gang omdat telkens meer in mijn uitgroei zichtbaar de kleine etters zaten.
Iedere keer betaalde ik weer minimaal 50 euro en dit kon oplopen tot bijna 100 euro zodra ik weer iets helemaal nieuws deed. Het is eigenlijk dweilen met de kraan open.
Nu ben ik op een punt in mijn leven dat ik het zat ben. Mijn haren zijn enorm beschadigd door jarenlang kleuren. Het kost geld en tijd. Ik stop er gewoon mee. Basta.
Ik ga een heel moeilijke reis aan. Mijn haren niet meer kleuren. Mijn grijze haren omarmen. Jong en grijs.
We hebben het hier niet over een enkele grijze verdwaalde haar op mijn hoofd. We hebben het over “BAM” grijs. Vanaf mijn 20ste verstopt onder diverse tinten rood, blond of bruin.
Het gaat enorm moeilijk worden. Ik speel al jaren met dit idee maar iedere keer kijk ik er tegenop. Niet tegen het grijze stuk meer. Daar kon ik op mijn 25ste al prima mee leven. Het gaat om het “uit laten groeien deel”. Ik houd ervan om er verzorgd bij te lopen. Als mijn haar nu direct helemaal grijs was, top. Dit proces waar ik nu instap gaat minimaal 2 jaar duren, terwijl ik de andere tinten uit moet laten groeien. Dat stuk, daar heb ik moeite mee.
Het idee is om het een stuk uit te laten groeien om vervolgens mijn haar af te laten knippen tot mijn schouders. Op die manier heb ik een doel om naartoe te werken en zie je sneller resultaat. Daarna kan ik opnieuw lengte gaan kweken met gezond haar.
De directe band van uitgroei heb ik issues mee in mijn leven. Misschien gaan kleurshampoo’s tijdelijk helpen? Misschien kan ik als het te heftig wordt (dat zal zijn zodra de uitgroei bij mijn oren komt) naar de kapper en die vragen vanaf mijn uitgroei mijn haar creatief in te mengen?
Ik ga zo veel momenten krijgen dat ik hiermee wil stoppen maar wil ik mijn haar gezond krijgen en mijzelf compleet omarmen als mens, is dit nodig. Het is alles of niets. Vol erin.
Dus mocht je ineens denken op mijn foto’s “LIN! Wat gebeurd er?” Dat ben ik in mijn reis naar “Becoming a silver vixen”
Mijn nieuwe project is dus…grijs haar. Het is mij toch wel een sprong van artikels over daten in de dertig naar een artikel over grijs haar, zou er een verband zijn?
Mijn haar is nu ongeveer 8 weken geleden geverfd dus echt nu een foto plaatsen heeft nog niet zoveel zin maar ik ga jullie zeker op de hoogte houden van dit proces.
Laten we hopen dat ik niet denk op het einde van mijn reis “nope” en dat ik het alsnog ineens bruin verf. Het zou zonde zijn van waar ik nu doorheen moet maar het is ook wel weer typisch mij.
Reacties zijn gesloten.