Plastic

Ze zeggen dat iemand goed voor je is als iemand je een beter mens maakt. 

Soms zie je dit alleen zelf niet in. Soms duurt het even voordat je door hebt dat je als mens een ontwikkeling doormaakt. Groei is niet altijd zichtbaar. Groei heeft tijd nodig en groei is niet altijd makkelijk. Soms wil je niet zien wat er recht voor je staat. Cliche maar met een reden een uitspraak die wij geleerd hebben. Het is waar.

Mijn partner is bewust bezig met het milieu. Hij vind het zeer belangrijk om in alle aspecten van zijn leven een steentje bij te dragen voor een betere wereld. Dit is een mooie eigenschap van hem maar ik persoonlijk vind het op zijn tijd nog wel eens lastig om hiermee om te gaan.

Zo ben ik namelijk niet.

Ik ben geen persoon die uit mijn weg gaat om afval te scheiden. Iets wat ik misschien wel zou moeten doen en iets waar ik ook meer aandacht aan zou moeten besteden. Immers zijn m mijn kinderen degene die straks in deze wereld moeten leven. De wereld die wij niet al te best behandelen. 

Eerder gaf ik al aan dat een pijn in mijn bestaan zijn kledingstijl was. Een soort “skater meets hippie” stijl. De wijde broeken met een geeky shirt. Denk Shaggy van Scooby doo.

Door plastic zijn wij tot een overeenkomst gekomen. Ik zou een poging doen om afval proberen te scheiden en hij zou eens proberen broeken te dragen met rechte pijp. Dit klinkt oppervlakkig stom maar het begon allemaal als een grapje. 

Laten we terug gaan naar het begin.

Ik wilde laten zien dat zijn interesse in het milieu mij wel wat deed. Dus een week lang besloot ik mijn afval te scheiden. Hij was hier niet van op de hoogte op dat moment. Papier in een aparte zak en plastic in een aparte zak. Hij vertelde al eerder dat dit voor mijn gezin best veel afval zou schelen. Ik wilde het eens proberen en kwam tot de conclusie dat hij gelijk had. Die week hoefde ik maar 1 vuilniszak weg te gooien. Toen hij langs kwam om bij ons te eten was hij trots op wat ik had gedaan en waardeerde mijn moeite. Toen hij die avond de afwas stond te doen melde ik dat ik het veel ruimte en gedoe vond ik mijn keuken. Ik was nog niet helemaal om.

Hij had toevallig die week een verkeerde broek besteld. Een broek met rechte pijpen. Omdat hij deze niet hoefde te retourneren had hij deze broek aangetrokken met hierbij een overhemd met jawel dames, “de” opgerolde mouwen. Ik kan je melden, dat is gewoon een heerlijk gezicht om aan te te zien bij een leuke man. Hij wilde mij hiermee eens een plezier doen.

Achteraf gezien is het best wel grappig dat we beide los van elkaar wat wilde doen voor elkander op onze eigen manier. Hij door mijn interesse in kleding in te duiken, ik door meer aandacht te geven aan afval scheiding.

Ik zei voor de grap leunende tegen de deurpost, dat ik hem wel vaker zo wilde zien. Dat ik bereid was om dan mijn afval wat meer te scheiden. Hij gaf lachend aan om voor een dilemma te staan. Hij vind het milieu namelijk dusdanig belangrijk dat het hem heus wel een rechte broek op zijn tijd aantrekken waard is. 

En zo kwamen we tot een deal. Ik zou meer mijn best doen om afval te scheiden. Papier en plastic want glas recyclede ik al. Hij draagt wat vaker bij mij rechte broeken en een overhemd. Win win. 

Hoe meer tijd er verstreek en hoe langer ik ermee bezig was hoe meer dingen mij begonnen op te vallen. Ik wil die moeite doen (even afgezien dat ik niet de goede reden had om te beginnen) en dan is er niet heel makkelijk op mijn locatie een plastic bak. Ik moet twee straten doorlopen met een tas met plastic. De eerste paar keren was dit raar voor mijn gevoel. In plaats van mijn afval voor de deur in een container te stoppen loop ik erlangs de straten door met mijn plastic afval. 

Nu zijn we een aantal weken verder. Ondertussen vind ik het niet meer erg. Het gaat mij niet meer om zijn kleding. Ik probeer mijn steentje bij te dragen voor het milieu. Ik betrek mijn kinderen erin. Ook mijn vrienden en familie scheiden hier nu bij mij thuis het afval.

Side note: Mijn vader brengt alleen het papier hier niet meer weg na een akkefietje met teveel storm en een tas vol papier die de straat over werd geblazen in het donker.

Glazen potten herbruik ik altijd, kleding doneer ik, plastic flessen en batterijen lever ik in en nu scheid ik dus ook plastic en papier. Hoe onhandig het soms ook is, hoeveel ruimte het ook inneemt in mijn te kleine appartement. I try.

Op zijn manier heeft hij van mij een beter mens gemaakt, met een kleine omweg heeft hij mij meer bewust gemaakt van het milieu. 

Dat hij soms nu er nu leuk bij loopt is een bonus. Wederom. mannen in overhemd met opgerolde mouwen. Bless your hearts. Daar zal ik altijd een zwak voor hebben.