In mijn Playstation plus account kreeg ik voor de maand Juli het spel Erica voorgeschoteld. Ik had nog nooit van dit spel gehoord en las dat ik weer mijn eigen verhaal kon bepalen en daar ben ik helemaal down mee.
Ik besloot na een microfoon test op mijn PS4 dit spel eens op te starten. Toen ik het spel opstartte kwam ik erachter dat dit spel werkt met een app op je telefoon. Je kunt kiezen om het met je controller te doen maar ik was direct gefascineerd. Hieronder kun je de higlights zien van mijn sessie (spoilers)
En it went like:
Mocht je samen willen gamen of eens online erbij zijn om te babbelen of meer games willen zien dan verwijs ik je naar mijn Twitch account.
Uiteraard heb ik ook een review voor jullie gemaakt want ik heb altijd een mening na het spelen van een spel. Nu ligt dit spel uiteraard helemaal in mijn straatje. Ik ben dol op “choose your own Adventure” stijl stuff.
Dit was weer eens een hele andere ervaring. Ik ging “blind” het spel in en had geen idee wat ik kon verwachten. Ik moet zeggen dat ik verbaasd was over hoe soepel ik de PS4 kon bedienen met mijn iPhone. Het was wel even wennen omdat je wil kijken naar je telefoon en naar het scherm. Je merkt dat je na een poosje niet eens meer op je telefoon kijkt maar gewoon automatisch de bewegingen maakt en dat werkt prima.
Visueel vind ik het een heel mooi spel en dat komt omdat je bijna naadloos overgaat van film naar game. Dat zorgt ervoor dat je als het ware “met mensen speelt” voor mij gaf dat een nieuwe dimensie aan de game.
De filmpjes of monologen waren niet eindeloos lang zodat je gewoon door kon gaan het in het verhaal. Het verhaal zelf is een psychologische thriller waar ik een beetje in mee dobberde. Na een poosje was ik persoonlijk geïnvesteerd in het verhaal en dat is altijd een goed teken.
Daarnaast is het fijn dat het niet een game is waar je alleen maar een tekstkeuze kunt bepalen maar je moet ook diverse acties uitvoeren en dat kleine beetje extra maakt het spel meer aantrekkelijk wat mij betreft. Immers kunnen “alleen” tekstkeuzes om een gesprek te leiden enigszins saai worden na verloop van tijd.
Het is niet een heel lang spel en met een uur of twee ben je er doorheen gewandeld. Dat is een beetje aan de korte kant en dat maakt deze game tot een lekkere snack als je niet teveel tijd kwijt wilt zijn maar wel het gevoel wil ervaren van ‘ik heb de game uitgespeeld in een avond”
Ik kan iedereen aanraden om gewoon eens die lijn tussen film en game te bewandelen.
Reacties zijn gesloten.